siz

Ayrıca bakınız: -siz

Türkçe

Köken

Ana Türkçe *siŕ sözcüğünden devralındı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈsiz/, [ˈs̪ɪz̪]
• Heceleme: siz

Adıl

siz

1. (kişi adılı): çokluk ikinci kişi zamiri ve bir kişiye saygı ve incelik belirtisi olarak kullanılan bir seslenme sözü, kişi adılı

Deyimler

• siz sağ olun

Çeviriler

kişi adılı

• Almanca: sie (de), Sie (de)
• Arapça: أَنْتُم‎ (ar) e (ʾentüm), أَنْتُنَّ‎ (ar) d (ʾentünne)
• Azerice: siz (az)
• Danca: de (da)
• Estonca: teie (et)
• Fince: te (fi), Te (fi)
• Fransızca: vous (fr)
• İngilizce: you (en)
• İsveççe: ni (sv)
• Latince: vos (la)
• Lehçe: wy (pl)
• Macarca: ön (hu)
• Özbekçe: siz (uz)
• Rumence: voi (ro)
• Tatarca: sez (tt)
• Türkmence: siz (tk)
• Yunanca: εσείς (el) (eseís)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "siz" maddesi

Türkçe kişi adılları[değiştir]
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
yalın	tekil	ben	sen	o
	çoğul	biz bizler	siz sizler	onlar
belirtme	tekil	beni	seni	onu
	çoğul	bizi bizleri	sizi sizleri	onları
yönelme	tekil	bana	sana	ona
	çoğul	bize bizlere	size sizlere	onlara

Azerice

Söyleniş

• Heceleme: siz

Adıl

siz

1. (kişi adılı): siz

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe siz‎ (siz)

Söyleniş

• Heceleme: siz

Adıl

siz

1. (kişi adılı): siz

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Söyleniş

• Heceleme: siz

Adıl

siz

1. (kişi adılı): siz

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.