yanılmak

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi یاڭلمق‎ sözcüğünden devralındı

Eylem

yanılmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yanılır)

1. tanımayarak, niteliğini iyi anlamayarak aldanmak

   Bazen insanlar o kadar birbirlerine benziyor ki insan yanılıyor. - M. Yesari

2. sonucunu düşünmeden veya bilmeden uygunsuz bir davranışta bulunmak

Çeviriler

tanımayarak aldanmak

• Eski Türkçe: yanılmak‎ (otk) (yanılmak)
• Fince: erehtyä (fi)
• Kırım Tatarca: adaşmaq (crh)