Апатин
Апатин (серб. Апатин) — Сербиянең Воеводина автоном крае Апатин[d] җирлегендә (серб. општина) урнашкан торак пункт.[1][2][3]
| Апатин | |
| Илтамга | |
 | |
 | |
| Дәүләт |
 Сербия |
|---|---|
| Нәрсәнең башкаласы | Апатин[d] һәм Апатин[d] |
| Административ-территориаль берәмлек | Апатин[d] |
| Сәгать поясы | UTC+01:00 |
| Диңгез дәрәҗәсе өстендә биеклек | 85 метр |
| Мәйдан | 380,65 км² |
| Почта индексы | 25260 |
| Рәсми веб-сайт | soapatin.org |
 | |
| Җирле телефон коды | 025 |
| Номер тамгасы коды | SO |
| Объектның күренешләре өчен төркем | [d] |
 | |
 Апатин Викиҗыентыкта | |
Географиясе
үзгәртүУрта Дунай тигезлегенең көньяк өлешендә, диңгез дәрәҗәсе өстеннән 85 метр биеклектә урнашкан.
Климаты
үзгәртүКлимат уртача, континенталь. Биредә кышлар кыска һәм карлы, җәйләр җылы. Иң салкын ай – гыйнвар, иң җылы ай – июль. Июльнең уртача температурасы 22 — 24 °C, гыйнварның -1,2 — 2,6 °C. Явым-төшем күләме елына 550-750 мм.[4]
Демография
үзгәртү |
Бу бүлек тәмамланмаган. Бүлекне төзәтеп һәм тулыландырып, сез проектка ярдәм итә аласыз. |
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ „Књига 9”. Становништво, упоредни преглед броја становника 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. мај 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ↑ „Књига 1”. Становништво, национална или етничка припадност, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. фебруар 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ↑ „Књига 2”. Становништво, пол и старост, подаци по насељима. webrzs.stat.gov.rs. Београд: Републички завод за статистику. фебруар 2003. ISBN 86-84433-01-7.
- ↑ Становништво, језик и вера. Упознајте Србију.
Әдәбият
үзгәртү- Никифоров К. В. Сербия на Балканах. XX век. — Москва: Индрик, 2012. — 176 с. — ISBN 978-5-91674-209-1.
- Поспелов Е. М. Географические названия мира. Топонимический словарь / отв. ред. Р. А. Агеева. — 2-е изд., стереотип. — М.: Русские словари, Астрель, АСТ, 2002. — 512 с. — 3000 экз. — ISBN 5-17-001389-2.
- Љубоја, Бранко. Организација власти у локалној самоуправи у Републици Србији. — Београд: Стална конференција градова и општина — Савез градова и општина Србије, 2013. — 57 с. — ISBN 978-86-88459-08-2.
- Ђурић В., Танасковић Д., Вукмировић Д., Лађевић П. Етноконфесионални и језички мозаик Србије. — Београд: Републички завод за статистику, 2014. — 209 с. — ISBN 978-86-6161-126-1.
 |
Бу — Сербия географиясе буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,  Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
|