alohida

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-lo-hi-da

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

|a. al^. (J±c — ajratilgan, boʻlak holda]

1. Boshqalardan holi, ayrim. ◆ Alohida hujra. Alohida uy. yat Nuri alohida xonada oʻz oʻrtoqlari — obroʻli oilalarning qizlari bshshn oʻltirar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Oʻziga mustaqil; boʻlak. ◆ Shu maqsadda unga [bemorga] qaynoq suvda qaynatilgan alohida idish-tovoq, sochiq, dastroʻmolcha bershshdi. Gazetadan .

Oʻziga xos, boshqalardan farq qiladigan, ajralib turadigan; boshqacha. ◆ Ayuhida parvarish. Alohida mehribokshk. Ayuhida eʼtibor. Alohida eʼtibor bermoq. n Oʻtmishdagi sanatkorlar ichida qiziqchshshr alohida oʻrin egallab shianlar. T. Obidov, „Yusufjon qiziq“ . ◆ .. alohida oʻrnak koʻrsatgan xodshmshrdan bir guruhini mukofyutlash toʻgʻrisida. Gazetadan . ◆ Kattalar bilan mashgʻulot Elmurodga alohida zavq berar edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Sifat

alohida

Ruscha _ru

alohida
отдельный, обособленный; особый, особенный; разрозненный, раздельный; // отдельно, в отдельности, особо, обособленно, раздельно; ◆ ~ kvartira отдельная квартира; ◆ ~ eʼtibor bermoq уделять особое внимание; ◆ masalani ~ koʻrmoq рассмотреть вопрос особо.