Georges Rodenbach
Georges Rodenbach (Doornik, 16 juli 1855 - Parys, 25 december 1898) was e Vlamsche franstoalige symbolistische schryver en dichter.
Leevn
bewerknGeorges Rodenbach is in 1855 geboorn in Doornik moa je veruusde ’t zelfste joar nog noa de Coupure 68 in Gent. Je kwam uut een ryke bourgeoisfamilie. Den dichter Albrecht Rodenbach uut Roeseloare was zyn kozyn en de stichter van Brouwery Rodenbach was zyn achternounkel.
Rodenbach gienk in 1866 noa ’t Sint-Barbaracollege in Gent en je gerakte doa goed bevriend met de schryver Emile Verhaeren. Je was e styve goeie student en je studeerde Rechtn an den universiteit van Gent.
Je publiceerde zyn êeste dichtbundel Le foyer et les champs in 1877 en je gaf ook lezingn over zyn poëzie. Achter z’n studies rechtn in 1878 ging Rodenbach e joar noa Parys en ost ’n werekêerde noa België gingt ’n werkn an de balie in Brussel.
In 1881 ield ‘n em juste nog bezig me literateure. Je werkte mee an La Flandre libérale en an ’t êerste nummer van La jeune Belgique.
In meie 1885 kwamt ‘n ip de Kouter in Gent in contact met Charles van Lerberghe en Grégoire Le Roy. Rodenbach introduceerde under, tegoare met den andere Gentenoare, Maurice Maeterlinck, by La Jeune Belgique, woarin da Rodenbach ook zelve verzn publiceerde.
In 1888 gienk Rodenbach definitief in Parys weunn. Je was doar correspondent van de Journal de Bruxelles en je schrêef vo Le Figaro. Z’n symbolistische romang Bruges-la-Morte (1892) wordt een grôot succes.
In 1895 krêeg Rodenbach last met zyn gezoundeid. Je krêeg een loungountstekinge en een zenuwziekte. Ip kerstdag 1898, stierft ’n an de gevolgn van een appendicite. Je was nog moar 43 joar oud. Je ligt begroavn ip ’t kerkof Père-Lachaise in Parys.
Een poar moandn achter zyn dôod richtte Emile Verhaeren een comité ip ter êre van Rodenbach. George Minne et e monument vor em ountworpn dat sedert 1903 in ’t Grôot Sint-Elisabethbegynof in Gent stoat.
Werk
bewerkn- Le Foyer et les Champs (1877), gedichtn
- Les Tristesses (1879), gedichtn
- La Belgique 1830-1880 (1880), historische gedichtn
- La Mer élégante (1881), gedichtn
- L'Hiver mondain (1884)
- Vers d'amour (1884)
- La Jeunesse blanche (1886), gedichtn
- Du Silence (1888)
- L'Art en exil (1889)
- Bruges-la-Morte (1892)
- Le Voyage dans les yeux (1893)
- Le Voile, drama
- L'Agonie du soleil (1894)
- Musée de béguines (1894)
- Le Tombeau de Baudelaire (1894)
- La Vocation (1895)
- A propos de "Manette Salomon". L'Œuvre des Goncourt (1896)
- Les Tombeaux (1896)
- Les Vierges (1896)
- Les Vies encloses (1896), gedicht
- Le Carillonneur (1897)
- Agonies de villes (1897)
- Le Miroir du ciel natal (1898)
- Le Mirage (1900)