Romantiek

Dat artikel ier is nog moa e klêen begun. Ge zyt g'inviteerd vôor ip bewerkn te klikkn vo mêer encyclopedische kennisse toe te voegn.

De romantiek was een strominge in de Westersche cultuur an 't ende van de 18e êeuw en 't begun van de 19e êeuw, in de kunst en 't intellectuele leevn, surtout in Duutsland, Vrankryk en 't Verênigd Keunienkryk.

De Belgische revolutie (1830) van Gustaaf Wappers

In de romantiek weird, in reactie ip de Verlichtienge, de subjectieve ervaring als utgangspunt genomn. Ierdeure kaamn introspectie, intuïtie, emotie, spontaniteit en verbeeldienge centroal te stoan. De mentaliteit van de vulbloed romanticus valt soamn te vat met het nog steeds modieuze begrip "jezelf ountdekn".

De name romantiek is ountlêend an de Middeleeuwse romances - veroaln woarin feilboare mensn de droom van volmaaktheid najoagn. In 't begun aat et woord de mispryzende connotatie die teegnwoordig an een woord lik sentimenteel kleeft.

Beroemde romantici zyn Johann Wolfgang von Goethe, Johann Gottlieb Fichte, John Keats, Johann Gottfried von Herder, Victor Hugo, Arthur Schopenhauer, Samuel Taylor Coleridge, Jean-Jacques Rousseau, William Wordsworth, Friedrich Wilhelm Schelling, Percy Bysshe Shelley en Gustaaf Wappers.