Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « meube », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
meube meubes

meube omrin

  1. obdjet, sovint d’ on grand volume, k’ on mete tot la ki gn a des djins ki vicnut u ki boutnut, divins ene måjhone, des buros u minme ådfoû, et ki sieve a rindjî d’ ôtes obdjets, a-z abeazi l’ plaece, u a s’ mete dissu po s’ ripoizer.
    • Troes moes po monter li dvanteure del farmaçreye, mete li måjhone a pont et cweri des meubes. Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.133 (fråze rifondowe).
    • Les cis ki n’ ont k’ des vîs camatches,
      Divèt prinde asteme po baguer,
      Avou des meubes ki sont disloctés. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.28, “On Baguège Jus d’la Mouse” (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. èn dimorez nén la come on meube djinnant : çou k’ on dit a ene djin k’ est dvins les pîs.

Parintaedje

candjî

Dizotrins mots

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
meube
  NODES