pere
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « pater » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /peːʀ/ /peʀ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- (pa rfrancijhaedje) /pɛːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /peːʀ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
pere | peres |
pere omrin
- (po cåzer d’ lu, mins nén po lyi cåzer) ome…
- måye (eneviè l’ frumele).
- Ci lapén la, c’ est on pere ?
- pluriyal (imådjreçmint) ratayon.
- Djihène gripa d’zô les balivås qui s’èfèhît d’zeû s’tièsse, et s’dåra-t-èle frank’mint vè l’tchèstê d’ses péres. — Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 18.
- (dins èn arinnoe) manire manire d' arinner respectiveuzmint on vî ome.
- [feye då cinsî, 20 ans] IDÅ. -Nive t i todi, pere Bodson ?
[varlet då cinsî, 20 ans] BODSON. (anoyeus) – I nive todi, mi efant. — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.5 (fråze rifondowe).
- [feye då cinsî, 20 ans] IDÅ. -Nive t i todi, pere Bodson ?
Ratourneures
candjîMots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîome k’ a stî l’ cåze k’ ene comere a metou å monde èn efant
ratayon
manire d' arinner on vî ome
- Francès : manière de s'adresser respectueusement à une personne âgée