pexhî
-
Èn ome ki pexhe.
-
On pexhî, avou ses pîxhes.
Etimolodjeye 1
candjîTayon-bodje latén « piscari » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɛ.ˈhiː/ /pɛ.ˈʃiː/ /pɛ.ˈʃi/ /pɛ.ˈʃɛ/ /pɛ.ˈʃe/ (betchfessî xh)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɛ.ˈʃiː/
- Ricepeures : pe·xhî
Viebe
candjîpexhî (viebe å coplemint) (2inme troke) (codjowaedje)
- (mot d’ pexheu) sayî d’ prinde (des pexhons).
- Ki l’ djournêye soexhe boune ou såvadje,
I pexhe, di-st i, po touwer l’ tins— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.15, “Li Pèheu à l’Vège” (fråze rifondowe). - Taiss tu, fré Djåke. Si t' aveus l' miyon ti n' ti rafeyreus nén tant d' aler pexhî. — Joseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.3 (fråze rifondowe).
- Li ptite voye padrî nosse måjhone et li ptit ri corant astok, k’ on-z î pexhive des gris spinokes. — Jules Hérix.
- Ki l’ djournêye soexhe boune ou såvadje,
Ratourneures
candjî- pexhî al vedje.
- Nos n’ avans nén pexhî al vedje non pus, hin, nozôtes, valet ? T’ è sovénss co bén ? — Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.34 (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjî- pexhe, pexhe-vedje
- pexhaedje, pexheu / pexheuse / pexhresse, pexhåd
- pexhon, pexhonî, pexhnî, pexhonire, pexhnire
- pexhåve
- pexhrece, pexhrea, pexhreye
- pexhoter, pexhotaedje, pexhotisse
- pexhter
- ripexhî, ripexhaedje
- rapexhî, rapexhaedje, rapexheu
- forpexhî, forpexhaedje
Ortografeyes
candjîE rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîprinde des pexhons