pexheus tcheriant èn espadon

Etimolodjeye

candjî

No d’ fijheu do viebe : «pexhî».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin pexheu pexheus
femrin pexheuse pexheuses
pexhresse pexhresses

pexheu omrin

  1. (no d’ mestî) onk ki pexhe.
    • Li tot novea Marcatchou II,
      Monté, tcherdjî, mî k’ on pexheu u,
      Sins rprinde alinne porshuva s’ coûsse
      Tant k’ fouxhe å båraedje di Vizé. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.8, “Ine Mâle Journêye” (fråze rifondowe).
    • Karageorgewitch åreut fwait on bon pexheu : i n’ louke nén a ctaeyî on kilo d’ tchå po-z abwesner s’ plaece. Arthur Xhignesse, « Bwègnes mèssèdjes & pititès gotes » (1905), p.12 (fråze rifondowe).
    • Ås meurs, des portraits d' famile. Des vedjes, on banstea d' pexheu. Joseph Mignolet, "Milionêre !" (1934), p.2 (fråze rifondowe).
    • On pexheu ki pexheut li long d'ene aiwe pexhrece… Lucyin Mahin. (ratournant Jean de Lafontaine)
  2. (oujhea) vert-pexheu.

Parintaedje

candjî

rapexheu

Mots d’ aplacaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
li ci ki pexhe
oujhea  Loukîz a : vert-pexheu
  NODES