sålon
Etimolodjeye
candjîcalcaedje do F "salon", 1950.
Sustantif
candjîsålon omrin
- (dins ene måjhone, on batea) bele plaece.
- Twè k’ on håyna d’vins kéke sålon
Pol moens do monde ene longue djournêye— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.18, “Avâ l’ Aiwe” (fråze rifondowe).
- Twè k’ on håyna d’vins kéke sålon
- sålon d' cwefeure : plaece ki l' cwefeu(se) boute.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :