sounreye
Etimolodjeye
candjîDo viebe « souner » avou l’ cawete « -reye »
Sustantif
candjîsounreye femrin
- sounaedje.
- ene sounreye di clotches, di clairon.
- (On ôt on rôlmint d’ tabeur et ene sounreye di trompete) Cwè-z est ç’ çoula ? — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.48 (fråze rifondowe).
- aparey po souner.
- Gn a ene sounreye po cwand l' loumire eva.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :