Bok
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « palus » (maraexhe), Pauleia (9inme s.)[1].
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bɔk/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
No prôpe
candjîBok femrin
- (no d’ aiwe) aiwe del Walonreye k’ egolene e Mouze a Uwar.
- Tot do long des rixhots come li Bok ou l’ Lesse, vos estoz seur di trover des nûtons. — Anatole Marchal, Au timps des nûtons, p. 78 (fråze rifondowe).
- Li Bok, c’ est on såvadje rixhot ki court dins ene vå co pus såvadje. — Anatole Marchal (fråze rifondowe).
Piceures di croejhete
candjîS’ eploye avou èn årtike : li Bok.
Omofoneye possibe
candjî- bok (måye del gade)
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîSourdants
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike Bok (aiwe) so Wikipedia