hantche
Etimolodjeye
candjîBodje arabe « أنقاء » (anqa) (oxhea do bassén).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hɑ̃ːt͡ʃ/ /ɑ̃ːt͡ʃ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hɑ̃ːt͡ʃ/
- Ricepeures : nén rcepåve
-
Oxhea del hantche
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
hantche | hantches |
hantche femrin
- (antomeye) lådje femrin mousmint e fôme di wayime k' ewalpêye tot l' coir des spales dosk' ås tchiveyes.
- Ele aveut deus corintenes so ene plantche,
Mins s' coir a candjî d' noer å blanc :
Ele a taye, gros stoumak, bele hantche :
Abeye bén vite, on ptit galant !— Martin Lejeune, "Abèye, vite on p’tit galant" (fråze rifondowe). - Ses hantches sont vormint,
Come des ptits bastimints,
Et les mitchots d' ses bresses
Sont bén, djel wadjreu,
Come les cis da Lhôneux,
K' est pus ptit k' leye d' ene tiesse. — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Po plaire à Nanèsse" (fråze rifondowe). - Moussêye d’ine robe di rodje sôye qui lî strindév les hantches, èle avisév ine foû-naturèle vûzion, ad’hindowe dè s’teûlî po s’murer è l’êwe. — Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 18.
- Avou s' mwin a s' dos, i montéve cobén disk' al hantche e l' miloutant — Auguste Laloux (fråze rifondowe).
- C’ est riskeus di n’ pont mete di cingue a blouke ni d’ aburtale, paski vos n’ estoz nén la bén crås et vosse marone pôreut disgriboler d’ vos hantches — Arthur Masson.
- Il esteut moussî avou ene sôre di longue sotane ki pindeut disk’ a ses djnos, et k’ il aveut rapicî a ses hantches avou ene cingue — Guillaume Smal.
- Ele aveut deus corintenes so ene plantche,
- (mot d’ mangon) hantche d' ene biesse.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ratourneures
candjî- rosti a l’ hantche
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîrosti a l' hantche
- Francès : fricandeau (fr)