hepe

Walon (Rifondou)

Tayon-bodje vî francike * « happja » (minme sinse) mot cité dins l’ FEW 16 144b (lére).

singulî	pluriyal
hepe	hepes

hepe femrin

(usteye), (mot d’ foistî) usteye des bokions, avou on taeyant d’ fier d’ on costé, metowe so on mantche, fwaite po finde u po côper.
- L’ abateu a rpassé si hepe, i va abate on grand plope.
- Dji lyi fin l’ tiesse d’ on côp d’ hepe, el ci ki m’ vôreut aprinde èm mestî d’ boskiyon. — René Painblanc.
- On-z atake a-z abate al hepe d’ on costé, pu on s’ adjnoye, et rceper d’ l’ ôte costé. — Motlî d’ Tchonveye.
- Les côps d’ lådje hepe bouxhnut e bwès,
  Té l’ mouvmint d’ on metronome
  Dinant tot si epoltaedje a l’ ome. — Pierre Lazard.
(pus stroetmint) hatche des tchårlîs et des mnujhîs, des tcherpetîs avou on court mantche et on arondi taeyant, plat d’ on costé, po cwårer les bwès.
- Les hepes ni s’ rawijhèt ki d’ on costé ; l’ ôte est plat. — Ernest Benoit.
- on tchèsse on cougnèt d’ bwès al liesse dèl hèpe po fé sèrer l’ mantche — Motî Haust.
(åre) minme usteye po s' bate.
- Si l' måleur nos mancive eco ene feye d' èn oraedje,
  Les pikes di nos coperes, les hepes do Borinaedje,
  Do payis d' Lidje et d' Tchålerwè,
  S' elevrént dzeu nos tiesses et nos brairéns-st eshonne— Louis Lagauche, "L' inmant", Ås walons, (1947), p. 121 (fråze rifondowe).