Chcę zostać leśnym kotem. Słyszałem, że koty Nieba Czystego uczą się walczyć i polować. Jeśli tam pójdziemy, może nauczy mnie, jak zostać najsilniejszym myśliwym w lesie. Wtedy już nigdy nie musielibyśmy musieli się znowu bać. Oset chce dołączyć do Obozu Nieba Czystego
Oset (ang. Thistle) - łowca i wojownik starożytnego Klanu Pioruna, dawniej pierwszy osadnik w Obozie Pioruna i Obozie Nieba Czystego oraz włóczęga.
Opis
Fabuła
Świt Klanów
Las podzielony
Oset to kociak Trojeści i brat Koniczyny. Jego druga siostra, Jeżyna, umarła z głodu dzień przed spotkaniem Skrzydła Szarego.
Gdy Skrzydło Szare zaczyna jeść królika, którego właśnie złapał, Oset podchodzi do niego i narzeka, że to niesprawiedliwe. Ten zauważa, że kocurek się do niego zbliża, a ten narzeka, że to była zdobycz jego matki. Kocur przeprasza, ponieważ nie zdawał sobie sprawy, że zdobycz nie była jego, ale Trojeść zostawia temat w spokoju i odsuwa syna, chociaż Skrzydło Szare twierdzi, że powinni go zjeść. Trojeść przedstawia siebie i swoje kociaki. Kocur następnie szturcha królika w kierunku trójki kotów, a rudy kocurek zbliża się do królika. Po jedzeniu, Oset skarży się, że boli go brzuch, a Skrzydło Szare wyjaśnia, że jest to spowodowane tym, że nie był przyzwyczajony do jedzenia tak dużej ilości zwierzyny.
Oset błaga, by udać się do Obozu Nieba Czystego, słysząc o ich zachowaniu i uważa, że może być najsilniejszym wojownikiem w lesie. Skrzydło Szare obiecuje, że Niebo Czyste nie zrobi im krzywdy, a rudy kocurek obiecuje chronić swoją matkę, gdy wyruszają do lasu. Jakiś czas po ich przybyciu, Niebo Czyste zastanawia się, gdzie jest trójka kotów, zauważając ich słabość po przybyciu i że znalazł ich na granicy. Ponieważ przypominają mu zmarłą siostrę i matkę Ptaszyny Trzepoczącej i Mżawkę Głuchą, decyduje się ich przyjąć bez wahania. Przyznaje, że pora nagich drzew potrwa jakiś czas, ale przyniosła mu Trojeść, Osta i Koniczynę.
Kwiat Gwieździsty woła do Osetu i Koniczyny, zachęcając ich do wyścigu w kierunku stosu zwierzyny, a kocurek zauważa, że wie, gdzie leży zdobycz. Następnie kotka wyjaśnia zasady, a rodzeństwo przytula się do niej, podekscytowane. Trojeść mówi im, aby nie wybierali najlepszych kawałków, ale Kwiat Gwieździsty zaprzecza, mówiąc jej, że kociaki muszą jeść, ponieważ pewnego dnia też będą łowcami. Gdy tylko kotka rozpoczyna wyścig, Oset i Koniczyna pędzą za nią, a rudy kocurek deklaruje, że dotarł pierwszy. Jego siostra zaprzecza, że była najbliżej, a Oset odpowiada, że to niesprawiedliwe. Kwiat Gwieździsty pyta, czy lubi mysz, a ten potwierdza, ale chce coś innego. Ta nie pozwala Ostowi skończyć, a następnie każe mu pomóc Koniczynie zanieść mysz do Trojeści. Ten podbiega do siostry i odciąga mysz od korzenia, w którym się znajdowała. Koniczyna jest wdzięczna i oboje wracają do matki ze zdobyczą.
Przechodząc obok, Niebo Czyste zauważa, że Trojeść dzieli się myszą z Ostem, a kociaki już teraz wyglądają zdrowiej. Rudy kocurek chce dołączyć do następnego patrolu myśliwskiego, ale przywódca odmawia mu, zamiast tego sugeruje mu trening w obozie i prosi Brzozę i Olchę, aby potrenowali z kociakami. Oset jest podekscytowany i przy okazji oblizuje usta, pytając, czy mogą zacząć od razu. Kiedy Niebo Czyste wymienia rzeczy, które Kwiat Gwieździsty ma zrobić, aby jej zaufał, mówi, że Oset i Koniczyna nie powinni głodować.
Piorun patrzy, jak Brzoza i Olcha trenują kociaki, które kucają pośrodku, skupiając się na swoich pozycjach, a Olcha radzi Ostowi, aby nie opuszczał ogona. Gdy Koniczynie nie udaje się wykonać skoku, a brat komentuje, że wygląda, jakby próbowała pływać. Potem skacze, a Brzoza go komplementuje, mówiąc, że będzie dobrym łowcą. Po kilku kolejnych próbach, koteczka chwali się, że może skoczyć jak jej brat, ale ten myśli inaczej. Jakiś czas później, rodzeństwo przedziera się przez gałęzie, w którym jest ich matka. Kiedy Liść narzeka na to, co Trojeść "zrobiła" dla Grupy, Oset wygina się w łuk i syczy.
Podczas gdy Grupa Pioruna przenosi się w inne miejsce, Trojeść z kociakami przychodzi, i wyjaśnia, że Niebo Czyste nie pozwoliłby im odejść. Gdy kotka kłóci się z Liściem, Piorun każe im się uspokoić i patrzy na Osta, który patrzy zmrużonymi oczami. Liść narzeka na to, że Trojeść kaszle od rana, a ta chwyta synka za kark, pomimo jego protestów. Następnie Różowookiemu udaje się znaleźć kociakom miejsce do spania i mówi o tym rudemu kocurkowi, który biegnie, by go dogonić. Dwójka kotów biegną w kierunku Obłoka Plamistego a Oset chce spanie blisko krawędzi, aby mógł nasłuchiwać lisów. Następnie razem z siostrą kulą się po jednej stronie, podejrzliwie spoglądając na Liścia. Wkrótce zasypiają i przestają się wiercić obok matki. Widząc Różowookiego, zastanawia się, jak się zmienił; wcześniej zbeształ Brzozę i Olchę za zabawę, ale teraz pozwoliłby Koniczynie i Ostowi bawić się w pobliżu. Kiedy Piorun spotyka nieznajomego kota, zastanawia się, czy dwójka rodzeństwa będą potrzebować zwierzyny. Kiedy wraca, kocur zauważa je razem z Trojeścią.
Ścieżka gwiazd
Koniczyna i Oset, teraz w wieku czterech księżyców, dorastają w Obozie Pioruna. Jego przywódca zauważa, że każdego dnia stają się coraz więksi i myśli, że może nadszedł czas, aby zaczęli uczyć się polowania. Kiedy Piorun z Ogonem Błyskającym wracają z polowania, Oset wybiega z jeżynowej jaskini, którą dzieli ze swoją matką i siostrą, aby zobaczyć, co dwójka kocurów złapała. Ogon Błyskający upuszcza drozda, a rudy kocurek zaczyna podekscytowany wąchać ptaka. Trojeść wzywa syna, aby zwolnił i pozwolił zjeść inny kotom, jeśli są głodne. Lecz Piorun twierdzi, że może z siostrą mogą zjeść drozda, i wyśle kolejny patrol myśliwski.
Kiedy Piorun zaczyna organizować patrol, Oset pyta, czy może pójść. Starsze koty odrzucają jego ofertę, a Ślepia Sowie każe mu sprawdzić wąwóz w poszukiwaniu myszy. Oset protestuje, że sprawdzał już wczoraj i nie znalazł niczego. Trojeść zwraca uwagę, że nie każdy kot może opuścić obóz, bo wtedy nie byłoby już nikogo, kto by go pilnował. Kocurek ze złością mówi, że tylko ona mówi, że nie może wychodzić. Koniczyna do niego podbiega i wyjaśnia, że Trojeść tak mówi, by poczuł się wyjątkowo, bo inaczej będzie dąsał się przez cały ranek. Ten protestuje, że nigdy się nie dąsa, na co jego siostra zwraca uwagę, że przez całe wczorajsze popołudnie dąsał się, kiedy mama nie pozwalała mu bawić się w deszczu.
Piorun staje między oboma kłócącymi się kociakami i mówi, że zabierze je do lasu, gdy wszyscy będą mieli coś do jedzenia, a Oset jest bardzo podekscytowany. Ogon Błyskający, podnosi swojego drozda, każe kociętom podejść i zjeść go z nim, i opowiada, jak go złapał. Rodzeństwo pędzi przez polanę w jego stronę. Ogon Błyskający pokazuje, jak złapał ptaka, podczas gdy kociaki patrzą z szeroko otwartymi oczami jedząc posiłek. Kilka chwil później, Oset z Koniczyną pędzą do wejścia do obozu, gdy słyszą szuranie kamieni w wąwozie, sygnalizując, że ktoś wchodzi do obozu. Koniczyna woła, że może wyczuć Ślepia Sowie, ale brat szydzi, że tylko zgaduje, atak naprawdę nie umie wyczuć zbliżających się kotów.
Zbliżający się kot to naprawdę Ślepia Sowie, który sprowadza Niebo Czyste i jego patrol do obozu, aby porozmawiać z Piorunem. Gdy dwaj przywódcy Obozów rozmawiają, Oset z siostrą wkraczają do rozmowy. Koteczka pyta Futro Żołędzie, czy ją pamięta, ale rudy kocurek prycha, że prawdopodobnie nie, bo teraz są znacznie bardziej dorośli. Niebo Czyste przerywa im, besztając kociaki. Trojeść podchodzi, pytając, co się dzieje, a kocurek z oburzeniem mówi, że Niebo Czyste uważa, że kociaki nie mogą z nimi rozmawiać. Kotka, wpatrując się gniewnie w szarego kocura, odprowadza swoje kociaki.
Gdy Ogon Błyskający, Liść i Obłok Plamisty wracają do obozu po spotkaniu z kotami Harata, Oset i Koniczyna wyjaśniają, co się stało z Piorunem. Koteczka mówi, że zostali okradzeni ze zwierzyny, a jej brat dodaje, że włóczędzy zaatakowali ich podczas polowania. Po wysłuchaniu wszystkich szczegółów napadu, Trojeść martwi się o bezpieczeństwo swoich kociąt, ale Ślepia Sowie obiecuje zaopiekować się nimi. Rudy kocurek dodaje, że zajmie się też siostrą, na co ta odpowiada, że nie musi się o nią troszczyć. Kiedy Ogon Błyskający sugeruje, by przeprowadzili szkolenie bojowe, aby przygotować się na kolejny atak kotów Harata, Oset pyta, czy może uczestniczyć, i jest podekscytowany, gdy mu pozwalają. Ogon Błyskający zaczyna uczyć rodzeństwo, jak się bronić, a Liść zauważa, że obaj są bystrzy i chętni do nauki.
Ogon Błyskający i Liść nadal trenują kociaki zarówno ruchów myśliwskich jak i walki. Po kolejnej sesji, Oset woła do Pioruna, że obaj nauczyli go i siostrę, jak walczyć w parze, i pokazują ruch. Dwójka dorosłych kotów rzuca się na kociaki, ale Oset i Koniczyna cofają się i zaczynają machać przednimi łapami w ich stronę. Ci próbują ich osaczyć, ale za każdym razem, gdy się poruszają, otrzymują celne ciosy. Piorun jest zadowolony z postępów kociaków, a rudy kocur chwali się, że razem z siostrą mogą wziąć udział w patrolu. Jednak nadal jest bardzo zaniepokojony ponownym atakiem włóczęgów Harata.
Oset i Koniczyna oferują starszym kotom pomoc w budowaniu legowiska w leszczynie, a Obłok Plamisty każe im zacząć od dolnej części ściany. Jednak ci natychmiast wdają się w kłótnię, gdy zaczynają szarpać ten sam kawałek paproci. Koniczyna twierdzi, że jako pierwsza to podniosła, a Oset twierdzi, że zrobiła to tylko dlatego, że powiedział, że liść wygląda na mocny. Liść przerywa dwójce, mówiąc koteczce, aby pozwoliła bratu wziąć paproć i znaleźć inny. Piorun zauważa, że rodzeństwo zaczęło polować i pomagają zapełnić stos zwierzyny oraz zawsze chętnie wypełniają swoje obowiązki.
W noc, gdy księżyc jest w pełni, Oset i Koniczyna pędzą przez polanę, a ich futra są najeżone z podekscytowania. Rudy kocurek pyta, czy będą tam wszystkie koty z Grup, a Piorun odpowiada, że większość z nich. Pyta, czy przyjdą Mżawka i Sosna, a przywódca zapewnia go, że tak. Trojeść biegnie przez polanę i zaczyna lizać futerko syna, ale ten odsuwa się i marszczy brwi. Kotka protestuje, że musi wyglądać schludnie, ale Oset upiera się, że już umył. Kiedy nadchodzi czas wyjścia, rodzeństwo ściga się ze sobą w górę wąwozu, kopiąc śniegiem i przepychając się obok siebie, a rudy kocurek się poślizgnął, lecz Ogon Błyskający go łapie. Karci kocurka, a ten pochyla głowę, przeprasza i zaczyna wolniej wspinać się pod górę.
Superedycje
Wizja Lotu Ćmy
Kiedy Lot Ćmy odwiedza Obłoka Plamistego w obozie Klanu Pioruna, Oset wyrusza na polowanie z Koniczyną i obaj łapią grubego drewiennego gołębia. Trudno im zrzucić go do wąwozu, więc młody kocur zruca go z urwiska i ciągnie do obozu po tym, jak wylądował na dnie. Lot Ćmy komentuje, że dobrze, że żaden kot nie stał na dole, kiedy ten zrzucił ptaka. Wąchając, Oset odpowiada, że każdy kot, który nie słyszy gołębia staczającego się z klifu, musi mieć sprawdzone uszy.
Nowele
Echo Piorunującej Gwiazdy
Piorunująca Gwiazda słyszy kłótnię i rozpoznaje głos Osta, który mówił, że zrobił tylko to, czego chciał Obłok Plamisty; zbierał zioła. Drżąca Róża jest oburzona, ponieważ przynieśli niewłaściwe zioło, a rudy kocur przewraca oczami. Mówi jej, że żaden kot nie jest ranny ani nie ma sytuacji awaryjnej. Kiedy uczennica Obłoka Plamistego oskarża młodego kocura i jej siostrę o przyniesienia złych liści, Oset broni się, mówiąc Piorunującej Gwieździe, że wyglądają prawie tak samo, i szturcha rośliny jedną łapą. Trójka kotów znów zaczyna się kłócić znów zaczynają się kłócić, a przywódca przestaje już słuchać.
Piorunująca Gwiazda wraca do rozmowy i słyszy, jak Koniczyna woła swojego brata, że jest wolny jak żółw. Ten odpowiada, kpiąc z niej z powodu jej słabego węchu, ponieważ nie pomogło to, gdy szukali bukowych liści dla Obłoka Plamistego. Drżąca Róża poprawia go, nazywając go mysim móżdżkiem, przypominając mu, że szukali liści szczawiu. Koniczyna ze złością mówi kotce, żeby nie mówiła w ten sposób do jej brata. Piorunująca Gwiazda przerywa kłótnię, żądając, aby oboje przeprosili kotkę. Mówi też Drżącej Róży, aby następnego dnia zaprowadziła ich do lasu i pokazała, jak wyglądają liście szczawiu.
Później przywódca żąda, aby Oset poszedł na patrol myśliwski z nim i kilkoma innymi kotami, ponieważ mają wyjątkowo mało zwierzyny. Ten protestuje, mówiąc, że na zewnątrz jest okropnie. Po pewnej zachęcie, widać go, jak dumnie wychyla pierś. Po mianowaniu Ślepi Sowich zastępcą Piorunującej Gwiazdy, przywołuje wspomnienia Ogona Błyskającego. Wspomina, jak czarny kocur bawił się z Koniczyną i Ostem, kiedy byli kociakami, i poślizgnął się, posyłając w powietrze cały stos zwierzyny.
Życie Cienistej Gwiazdy
Nie pojawia się w książce, ale jest wymieniony w spisie klanów.
Galeria
Bazy postaci
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Wyjawione w "Echu Piorunującej Gwiazdy", spis klanów
- ↑ Wyjawione w "Wizji Lotu Ćmy", strona 228 (angielskie wydanie)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Wyjawione w "Lesie podzielonym", strona 145
- ↑ Wyjawione w "Ścieżce gwiazd", strony 304-305 (angielskie wydanie)
- ↑ Wyjawione w "Lesie podzielonym", strona 234
- ↑ Wyjawione w "Lesie podzielonym", strona 174
- ↑ Wyjawione w "Lesie podzielonym", strona 144
- ↑ Wyjawione przez Kate na jej blogu
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Wyjawione w "Wizji Lotu Ćmy", strona 223 (angielskie wydanie)
- ↑ 10,0 10,1 Wyjawione w "Echu Piorunującej Gwiazdy", rozdział 1
- ↑ Wyjawione w "Ścieżce gwiazd", spis klanów
- ↑ Wyjawione w "Wizji Lotu Ćmy", spis klanów