Not my favorite in the Malazan Book of the Fallen series, but still very well-written, with complex characters and important themes. Erikson has a way of turning characters 180 degrees and upending the reader's previous notions about them. My complaints are with the slow, slow pace of much of this book, building up, I know, to the final book in the series, and with the storylines and characters that seem relatively unrelated to both the main plot lines and the previous installments in the series. ( )

gratuitamente volgare
(colgo l occasione per dire che per quanto io ami alla follia questa saga c'è una pecca intollerabile: le donne sono tutte mal scritte, al limite del caricaturale!! e quasi sempre inutili, inconcludenti, semplici riempitivi anche quando sono protagoniste. E' talmente palese che sembra impossibile che nessuno lo faccia notare) ( )

Impossible to rate before completing book 10, which is really the second half of this two-parter. I'll have to report back when I finish it.

Fannst erfitt að tengja við þessa næst síðustu sögu Eriksons í seríunni. Fjöldi persónanna gerir sem fyrr miklar kröfur til lesandans og sagan er á köflum langdregin með þunglyndislegri heimspeki. Heimsmyndin er hins vegar mögnuð og blæbrigðin í ólíkri menningu og sögu ólíkra hópa þessa heims eru með ólíkindum. Þessi saga er í raun bara fyrri hlutinn af endalokum seríunnar og því endar hún dálítið í lausu lofti en eftir ofboðsleg átök þar sem margar af sögupersónum fyrri bóka falla - en líkt og komið hefur oft í ljós í ritröðinni þá eru guðirnir ekkert á því að sleppa tangarhaldinu af þeim sem deyja heldur er þeim teflt stöðugt áfram aftur og aftur. ( )

If Toll the Hounds is slow and steady, then this book is a tortoise for 90% and a Hood damned rocket for the rest 10%. The K'chain definately stole the show, with the malazans second and the Bargahst plot, which I thought was overly depressing and confusing, taking up the rear. Who knows how Erikson is going to finish all this, but we'll see.

THE RANKING THUS FAR:

DG ( )