tíð

參見：tid、tith、TID、tíd 和 tiþ

法羅語

詞源

源自古諾爾斯語 tíð ← 原始日耳曼語 *tīdiz ← 原始印歐語 *dīti- (“時間，時期”) ← *dī- (“時間”)。

發音

• 國際音標^(幫助): [tʰʊiː]
• 韻部：-ʊiː
• 同音詞：tí, týð

名詞

tíð f（屬格單數 tíðar，複數 tíðir）

1. 時間
2. (語法) 時態

變格

f2	單數		複數
	不定	定指	不定	定指
主格	tíð	tíðin	tíðir	tíðirnar
賓格	tíð	tíðina	tíðir	tíðirnar
與格	tíð	tíðini	tíðum	tíðunum
屬格	tíðar	tíðarinnar	tíða	tíðanna

冰島語

詞源

源自古諾爾斯語 tíð ← 原始日耳曼語 *tīdiz ← 原始印歐語 *dīti- (“時間，時期”) ← *dī- (“時間”)。

發音

• 國際音標^(幫助): /tʰiːð/

名詞

tíð f (屬格單數 tíðar，主格複數 tíðir)

1. 時間，時期
2. 天氣情況
3. 〈复〉 經期
4. 〈复〉 彌撒
5. (語法) 時態

變格

tíð 的變格 (陰性)

	單數		複數
	不定	定指	不定	定指
主格	tíð	tíðin	tíðir	tíðirnar
賓格	tíð	tíðina	tíðir	tíðirnar
與格	tíð	tíðinni	tíðum	tíðunum
屬格	tíðar	tíðarinnar	tíða	tíðanna

近義詞

• (時期)： tímabil
• (天氣)： veðurfar
• (經期)： blæðingar, blóðlát kvenna
• (彌撒)： messa

派生詞

派生詞

• ártíð
• framtíð
• innan tíðar
• í tæka tíð
• með tíð og tíma

• núliðin tíð
• nútíð
• skildagatíð
• tíðaratviksorð
• þáframtíð

• þáliðin tíð
• þáskildagatíð
• þátíð
• þeirrar tíðar menn

古諾爾斯語

詞源

源自原始日耳曼語 *tīdiz ← 原始印歐語 *dīti- (“時間，時期”) ← *dī- (“時間”)。對比古英語 tīd (英語 tide), 古弗里斯蘭語 tīd (西弗里斯蘭語 tiid), 古撒克遜語 tīd (低地德語 Tied), 古荷蘭語 tīt (荷蘭語 tijd), 古高地德語 zīt (德語 Zeit); 古典亞美尼亞語 տի (ti)。

名詞

tíð f (屬格單數 tíðar，主格複數 tíðir)

1. 時間
2. 小時
3. 〈复〉 禮拜
4. (語法) 長度
5. (語法) 時態
6. (語法)} （名詞和動詞的）詞尾

變格

  tíð 的變格 (陽性 i-詞幹)

陰性	單數		複數
	不定	定	不定	定
主格	tíð	tíðin	tíðir	tíðirnar
賓格	tíð	tíðina	tíðir	tíðirnar
與格	tíð	tíðinni	tíðum	tíðunum
屬格	tíðar	tíðarinnar	tíða	tíðanna

派生語彙

• 丹麥語: tid
• 法羅語: tíð
• 冰島語: tíð
• 挪威語: tid, tid（新挪威语）
• 瑞典語: tid
  • Elfdalian: tið
• Elfdalian: taið